Tegenwoordig liggen de schappen van de supermarkten overvol met een enorme diversiteit aan artikelen. De meesten van ons hebben een boodschappenlijstje en gaan recht op hun doel af. De overige producten vallen dan soms minder op.
Studiekeuzes
Met de keuze van studies kan er ook vanuit een enorm aanbod aan studies een keuze gemaakt worden. Daarvoor zijn geen ‘boodschappenlijstjes’ want velen hebben geen idee wat ze voor een vervolgopleiding of studie willen volgen. Er zijn middelbare scholen die daarom de voorlichting over studiekeuzes overlaten aan een computerprogramma. Een persoonlijk advies van een docent of mentor is er vaak niet meer bij. Soms hebben de scholen door het enorme aanbod aan studiemogelijkheden geen helder overzicht meer welke studie het beste kan aansluiten. Op zeer jonge leeftijd moet er al een vakkenpakket gekozen worden wat in veel gevallen bepalend is welke studies er later wel of niet gevolgd kunnen worden. Uiteindelijk is de keuze voor een studie een samenvloeien van indrukken, kennis en ervaring van familie, vrienden en wat erin de media verschijnt. En daarbij zijn de cijfers nog steeds alles bepalend.
Vanuit de diverse opleidingen en studies wordt er hard gestreden om de aandacht voor nieuwe studenten want dit brengt per nieuwe student het noodzakelijke subsidiegeld in het laatje. Er wordt van alles voorgespiegeld wat er met bepaalde afgeronde studies bereikt kan worden. Dit past in de tijd waarin social media een dominante rol speelt. Iedereen wil voldoen aan het ‘ideale plaatje’. Daarover zelf eerst een ‘offline’ ontwikkeling doormaken om persoonlijke interesses en kwaliteiten te ontdekken wordt steeds moeilijker. Over de invloed van de smartphone kreeg onlangs het volgende nieuwsbericht wereldwijd aandacht;
Invloed smartphones
In Greystones, net onder Dublin aan de Ierse oostkust, hebben acht basisscholen, sportverenigingen en ouders de handen ineengeslagen. Samen hebben ze afgesproken dat basisschoolkinderen geen mobiele telefoon mogen hebben, ook niet thuis en in hun vrije tijd. De kinderen moeten wachten tot de middelbare school.
Reden voor het experiment, dat wereldwijd aandacht heeft gekregen, zijn zorgen over de mentale gezondheid van kinderen. Mobieltjes stellen kinderen in staat beelden en informatie te zien die niet geschikt zijn voor hun leeftijd, houden ze af van bewegen en buiten spelen en online pesten is een groeiend probleem.
En vooral: de mobiele telefoon geldt als een statussymbool. Kinderen uit armere gezinnen die zich geen mobiele telefoon kunnen veroorloven, voelen zich vaak buitengesloten. Door iedereen gelijk te behandelen, neem je die druk weg, zo is het idee.’ Bron: Arjen van der Horst, NOS nieuws maandag 4 december 2023. https://nos.nl/artikel/2500376-iers-experiment-geen-mobiele-telefoon-voor-kinderen
Studies en de brug naar de praktijk
Het valt op dat het vanuit vervolg-, beroepsopleidingen en studies lastig is om stageplekken te vinden. Veel bedrijven zijn op zoek naar talent maar dan bij voorkeur talent met ervaring. Natuurlijk zijn er veel wervende advertenties te vinden waarin er interesse wordt getoond in jonge talenten. Maar als deze jonge talenten niet goed kunnen landen in een organisatie waarin ze niet of nauwelijks worden ingewerkt op een bepaalde functie dan haakt vroegtijdig ofwel de werkgever af of het jonge talent. Dit is helaas meer regelmaat dan uitzondering. Uiteindelijk valt of staat het toch echt bij het bewust plannen van een inwerkprogramma van ten minste zes tot twaalf maanden.
Gewenning
Na de middelbare school moeten veel studenten leren omgaan met de nieuwe leeromgeving van een vervolgopleiding of studie. Dit kost de nodige tijd en energie en gaat weer net als in de eerste levens jaren met vallen en opstaan. Het is dan vreemd dat na de afronding van een studie er in veel gevallen voor die recente gestarte schaarse werknemers weinig aandacht is in de begeleiding en ondersteuning in hun eerste job. Het komt gewoon voor dat de briljante Summa Cum Laude veel belovende recent afgestudeerde student op de ‘bank beland’ van een consultancy bureau dat even geen project voor ze heeft. Een veel gehoorde klacht is dat de jongste instroom tot de ‘sneeuwvlokjes’ of ‘curling ouders’ generatie behoort. Of te wel bij het minste of geringste raken ze in de stress en geven ze het op. Maar klopt dit allemaal wel? En is het niet te makkelijk dit af te wimpelen op die zogenaamd verwende jongste generatie? Misschien is dit te makkelijk beredeneerd; It takes two to tango.
‘On the job’ Coaching van startende talenten
Mensen zijn gewoontedieren; Werkende mensen zijn dit ook. Veel werk wordt verricht vanuit een ‘auto pilot’ setting. De dagen hebben een vaste indeling en veel werk kent een vaste structuur inclusief overleg met collega’s. Deze is door de jaren heen ontstaan en daarin hebben onderlinge collega’s vaak aan een half woord genoeg om ‘hun trein rijdende te houden’. Vergelijk het met een teamsport wedstrijd. Overleg midden op het veld tijdens een wedstrijd werkt gewoon niet. Daarin wel af en toe wat sturing vanaf de zijlijn. Maar wat nu als je toch een keer van die trein een TGV trein wilt maken om sneller op bestemming te komen?
Er kan op een goed functionerende afdeling onrust ontstaan als deze in de eerste beleving ‘omver wordt geworpen’ door de komst van bijvoorbeeld een nieuw ERP systeem. Denk aan de aan te passen rails, de bovenleidingen en perrons voor de nieuwe snelle TGV trein.
Ditzelfde gebeurt bij de komst van een nieuwe soms onervaren getalenteerde medewerker die met nieuwe frisse ‘ideeën’ komt. Door de vaste ‘auto pilot’ structuur blijft iedereen druk vanuit de vertrouwde setting en is er geen of weinig aandacht voor die nieuwkomer.
Die nieuwkomer komt ook nog eens met veel te veel nieuwe ideeën die maar lastig zijn te begrijpen. Daarnaast werkt het verstorend in de actuele rust en regelmaat van de werkzaamheden waarin iedereen goed op elkaar is ingespeeld. Op zich begrijpelijk dat dit gebeurd want die nieuwkomer is juist aangenomen om vernieuwingen door te voeren en wil daarin graag scoren. Voor de jonge starters is dit vanuit hun opleiding ook nog eens beloofd; Met het diploma op zak was de ‘sky the limit’ zo werd gezegd. Vergelijk het met de overstap naar die TGV trein of met instappen in een Ferrari op een bospad; Dat gaat ook niet echt werken. Eerst moet er voor die Ferrari asfalt aangelegd worden voordat je er plezier van kan hebben. En wat is er mis met dat bospad? Als daarover geen duidelijkheid is, geen plan of strategie dan blijft het lastig.
Het onderwijs en de brug naar de praktijk
Binnen het onderwijs is de link naar de praktijk in veel gevallen ver te zoeken. Toch weer even die Ferrari; Op school kun je prima in theorie leren hoe je deze moet besturen; Zelfs met misschien wel een simulator erbij. Dan is het toch belangrijk om er een keer mee op de weg te kunnen oefenen; Dat is de praktijk. Zie dit ook zo tussen het theoretische onderwijs en op de praktijk gerichte stages; Dat is alvast een goede eerste praktische start.
Ondanks het gegeven dat de ouders van leerlingen en studenten vaak uit de omgeving komen waar ze vaak bij bedrijven en instellingen werken waar personeels tekorten zijn. Hoe makkelijk zou het zijn om ouders tijdens een tien minuten gesprekje op school te vragen of ze ‘hun verhaal’ een keer willen komen vertellen over wat ze ooit geleerd hebben over de baan die ze nu hebben. En over wat daar speelt en wat je daarvoor nodig hebt aan studie en interesses. Bedrijven uit de omgeving kunnen op deze wijze actiever betrokken worden bij het opstellen van stage opdrachten; Een snuffelstage is al een eerste goede stap. Het onderwijs moet al aan (te) veel administratieve verplichtingen voldoen; Misschien kunnen er vanuit de ouderraden initiatieven gestart worden om theorie en praktijk dichter bij elkaar te brengen. Dit geldt ook voor het studie advies. Daarnaast kunnen bedrijven zich ook meer inspannen om samen met opleidingen uit de omgeving samenwerkingsverbanden op te starten. Het klinkt cliché maar vanuit gezamenlijke interesses, belangen en inspanningen gaat die trein sneller rijden en kan die Ferrari ergens getest worden zonder daarvoor een bospad te hoeven omploegen.
We gaan graag in gesprek met scholieren, studenten, scholen, universiteiten, bedrijven en instellingen. Laat een bericht achter op onze contactpagina. Op dit onderdeel van onze website berichten we daar graag over.